Scolaris Content Display Scolaris Content Display

Cynamon w cukrzycy

Background

Diabetes mellitus is a chronic metabolic disorder that is associated with an increased risk of cardiovascular disease, retinopathy, nephropathy, neuropathy, sexual dysfunction and periodontal disease. Improvements in glycaemic control may help to reduce the risk of these complications. Several animal studies show that cinnamon may be effective in improving glycaemic control. While these effects have been explored in humans also, findings from these studies have not yet been systematically reviewed.

Objectives

To evaluate the effects of cinnamon in patients with diabetes mellitus.

Search methods

Pertinent randomised controlled trials were identified through AARP Ageline, AMED, AMI, BioMed Central gateway, CAM on PubMed, CINAHL, Dissertations Abstracts International, EMBASE, Health Source Nursing/Academic edition, International Pharmaceutical Abstracts, MEDLINE, Natural medicines comprehensive database, The Cochrane Library and TRIP database. Clinical trial registers and the reference lists of included trials were searched also (all up to January 2012). Content experts and manufacturers of cinnamon extracts were also contacted.

Selection criteria

All randomised controlled trials comparing the effects of orally administered monopreparations of cinnamon (Cinnamomum spp.) to placebo, active medication or no treatment in persons with either type 1 or type 2 diabetes mellitus.

Data collection and analysis

Two review authors independently selected trials, assessed risk of bias and trial quality, and extracted data. We contacted study authors for missing information.

Main results

Ten prospective, parallel‐group design, randomised controlled trials, involving a total of 577 participants with type 1 and type 2 diabetes mellitus, were identified. Risk of bias was high or unclear in all but two trials, which were assessed as having moderate risk of bias. Risk of bias in some domains was high in 50% of trials. Oral monopreparations of cinnamon (predominantly Cinnamomum cassia) were administered at a mean dose of 2 g daily, for a period ranging from 4 to 16 weeks. The effect of cinnamon on fasting blood glucose level was inconclusive. No statistically significant difference in glycosylated haemoglobin A1c (HbA1c), serum insulin or postprandial glucose was found between cinnamon and control groups. There were insufficient data to pool results for insulin sensitivity. No trials reported health‐related quality of life, morbidity, mortality or costs. Adverse reactions to oral cinnamon were infrequent and generally mild in nature.

Authors' conclusions

There is insufficient evidence to support the use of cinnamon for type 1 or type 2 diabetes mellitus. Further trials, which address the issues of allocation concealment and blinding, are now required. The inclusion of other important endpoints, such as health‐related quality of life, diabetes complications and costs, is also needed.

PICO

Population
Intervention
Comparison
Outcome

El uso y la enseñanza del modelo PICO están muy extendidos en el ámbito de la atención sanitaria basada en la evidencia para formular preguntas y estrategias de búsqueda y para caracterizar estudios o metanálisis clínicos. PICO son las siglas en inglés de cuatro posibles componentes de una pregunta de investigación: paciente, población o problema; intervención; comparación; desenlace (outcome).

Para saber más sobre el uso del modelo PICO, puede consultar el Manual Cochrane.

Cynamon w cukrzycy

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną. Osoby z cukrzycą znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka chorób sercowo‐naczyniowych (w tym zawału serca, udaru i chorób naczyń obwodowych, takich jak ostre lub przewlekłe niedokrwienie kończyny dolnej skutkujące silnym bólem podczas chodzenia na krótkie odległości). Istnieje także zwiększone ryzyko chorób oczu, niewydolności nerek, uszkodzenia nerwów i dysfunkcji seksualnych, w porównaniu do populacji ogólnej. Poprawa regulacji poziomu cukru we krwi, może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka tych powikłań.

Podawanie kory cynamonu, w licznych badaniach prowadzonych na zwierzętach, wiązało się z poprawą poziomu cukru we krwi, jednakże efekt ten u ludzi nie jest tak wyraźny. W związku z tym, autorzy niniejszego przeglądu podjęli się określenia wpływu doustnego przyjmowania ekstraktu cynamonowego na poziom cukru we krwi oraz na inne wyniki. Zidentyfikowano 10 badań z randomizacją, które obejmowały 577 uczestników z cukrzycą. Cynamon podawano w postaci tabletek lub kapsułek w średniej dawce 2 g na dobę, przez cztery do 16 tygodni. Ogólnie, badania nie były poprawnie przeprowadzone, co obniżało ich jakość.

Autorzy przeglądu stwierdzili na podstawie odnalezionych danych, że cynamon nie jest bardziej skuteczny niż placebo, inny aktywny lek lub niestosowanie leczenia w zmniejszaniu poziomu glukozy i hemoglobiny glikowanej A1c (HbA1c) oraz długoterminowej kontroli glikemii. W żadnym z badań nie analizowano związanej ze zdrowiem jakości życia, zachorowalności, zgonu z jakiejkolwiek przyczyny lub kosztów. Efekty niepożądane, będące skutkiem leczenia cynamonem, były na ogół łagodne i występowały rzadko.

Konieczne są dalsze badania skupiające się na długoterminowych korzyściach i zagrożeniach wynikających ze stosowania cynamonu w cukrzycy. Rygorystycznie zaprojektowane badania, jakość raportowania metod badawczych oraz rozważenie istotnych efektów, takich jak związana ze zdrowiem jakość życia i powikłania cukrzycy, są kluczowymi obszarami wymagającymi uwagi.