บทนำ

การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุดสำหรับทารก ยังไม่มีการประเมินผลของการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในระหว่างตั้งครรภ์

วัตถุประสงค์

เพื่อประเมินประสิทธิผลของการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในระหว่างตั้งครรภ์เพื่อเพิ่มการเริ่มและระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่

วิธีการสืบค้น

เราสืบค้น Cochrane Pregnancy and Childbirth Group's Trials Register (2 December 2011), CENTRAL (The Cochrane Library 2011, Issue 11), MEDLINE(1966 to 30 November 2011) and Scopus (January 1985 to 30 November 2011). เราติดต่อผู้เชี่ยวชาญและสืบค้นเอกสารอ้างอิงของบทความที่สืบค้นได้

เกณฑ์การคัดเลือก

การทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบที่ตีพิมพ์แล้ว ยังไม่ได้ตีพิมพ์ และกำลังดำเนินการ ที่ประเมินผลของการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในระหว่างตั้งครรภ์ หรือเปรียบเทียบวิธีการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในระหว่างตั้งครรภ์ 2 แบบเพื่อเพิ่มระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เราไม่รวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบที่มีการให้การศึกษาในระหว่างคลอดและหลังคลอดด้วย

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล

เราประเมินการศึกษาทุกเรื่องที่ได้จากยุทธสาสตร์การสืบค้น ผู้ประพันธ์การทบทวน 2 คนคัดลอกข้อมูลจากการศึกษาที่รวบรวมเข้ามาโดยใช้แบบฟอร์มที่ตกลงกันไว้แล้ว และประเมินความเสี่ยงของการเกิดอคติ เราแก้ปัญหาความเห็นไม่ตรงกันโดยการอภิปราย

ผลการวิจัย

เรารวบรวมนำเข้าการศึกษา 19 เรื่อง สตรี 8506 คนในการทบทวนนี้และมีการศึกษา 16 เรื่อง สตรี 8262 คนที่มีข้อมูลในการวิเคราะห์ เราไม่ได้ทำการวิเคราะห์อภิมานเนื่องจากการเปรียบเทียบแต่ละอย่างมีการศึกษาเพียงการศึกษาเดียว

มีการศึกษา 5 เรื่องเปรียบเทียบการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวกับการดูแลที่เป็นประจำ การให้การปรึกษาแบบเพื่อนเพิ่มการเริ่มต้นการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างมีนัยสำคัญ

มีการศึกษา 3 เรื่องเปรียบเทียบการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างหนึ่งกับอีกอย่างหนึ่ง ไม่มีวิธีการใดที่ดีกว่าวิธีการอื่นอย่างมีนัยสำคัญในการเพิ่มการเริ่มหรือระยะเวลาของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่

มีการศึกษา 7 เรื่องที่เปรียบเทียบวิธีการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ที่มีกิจกรรมหลายอย่างกับอย่างเดียว วิธีการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ที่มีกิจกรรมมากกว่า ๅ มากกว่า 1 อย่างไม่ดีกว่าที่มีกิจกรรมอย่างเดียวในการเพิ่มการเร่ิ่มและระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อย่างไรก็ดีการทดลอง 1 เรื่องพบว่าการให้การศึกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ที่มีกิจกรรมมากกว่า 1 อย่าง สามารถลดความเจ็บปวดและแผลที่หัวนมได้ดีกว่า

การศึกษา 1 เรื่องเปรียบเทียบวิธีการแบบรวมที่แตกต่างกัน มีการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยแต่มีนัยสำคัญของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวในสตรีที่ได้รับสมุดคู่มือร่วมกับวิดีโอและการให้คำปรึกษาการให้น้ำนมเปรียบเทียบกับฮที่ได้รับสมุดคู่มือร่วมกับวิดีโอ

การศึกษา 2 เรื่องเปรียบเทียบวิธีการให้การศีกษาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ด้วยวิธีการหลายอย่างกับการดูแลแบบที่ใช้เป็นประจำ สตรีที่ได้รับสมุดคู่มือร่วมกับวิดีโอและการให้คำปรึกษาการให้น้ำนมมีการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวตอน 3 เดือนหลังคลอดมากกว่าสตรีที่การดูแลแบบที่ใช้เป็นประจำ

ข้อสรุปของผู้วิจัย

เนื่องจากมีข้อจำกัดเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัยที่สำคัญและผลของวิธีการมีน้อย จึงไม่เหมาะสมที่จะแนะนำการให้การศึกษาเรื่องการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในระหว่าการตั้งครรภ์แบบใดแบบใดแบบหนึ่งโดยเฉพาะ มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องมีการวิจัยการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบที่มีอำนาจเพียงพอเพื่อประเมินประสิทธผลของการให้การศึกษาการเลียงลูกด้วยนมแม่ในระหว่างการตั้งครรภ์