பக்கவாதத்தினால் பாதிக்கப்பட்ட உடலின் செயல்பாட்டு திறனை மேம்படுத்த மீண்டும்மீண்டும் (Repetitive) அளிக்கும் செயல் வழி பயிற்சி
Abstract
Background
The active practice of task‐specific motor activities is a component of current approaches to stroke rehabilitation.
Objectives
To determine if repetitive task training after stroke improves global, upper or lower limb function, and if treatment effects are dependent on the amount, type or timing of practice.
Search methods
We searched the Cochrane Stroke Trials Register (October 2006), The Cochrane Library, MEDLINE, EMBASE, eight additional electronic databases (to September 2006), and OT search (to March 2006). We also searched for unpublished/non‐English language trials, conference proceedings, combed reference lists, requested information on bulletin boards, and contacted trial authors.
Selection criteria
Randomised/quasi‐randomised trials in adults after stroke, where the intervention was an active motor sequence performed repetitively within a single training session, aimed towards a clear functional goal, and where the amount of practice could be quantified.
Data collection and analysis
Two authors independently screened abstracts, extracted data and appraised trials. Assessment of methodological quality was undertaken for allocation concealment, blinding, loss to follow up and equivalence of treatment. We contacted trial authors for additional information.
Main results
Fourteen trials with 17 intervention‐control pairs and 659 participants were included. Primary outcomes: results were statistically significant for walking distance (mean difference (MD) 54.6, 95% CI 17.5 to 91.7); walking speed (standardised mean difference (SMD) 0.29, 95% CI 0.04 to 0.53); sit‐to‐stand (standard effect estimate 0.35, 95% CI 0.13 to 0.56); and of borderline statistical significance for functional ambulation (SMD 0.25, 95% CI 0.00 to 0.51), and global motor function (SMD 0.32, 95% CI ‐0.01 to 0.66). There were no statistically significant differences for hand/arm function, or sitting balance/reach. Secondary outcomes: results were statistically significant for activities of daily living (SMD 0.29, 95% CI 0.07 to 0.51), but not for quality of life or impairment measures. There was no evidence of adverse effects. Follow‐up measures were not significant for any outcome at six or 12 months. Treatment effects were not modified by intervention amount or timing, but were modified by intervention type for lower limbs.
Authors' conclusions
Repetitive task training resulted in modest improvement in lower limb function, but not upper limb function. Training may be sufficient to impact on daily living function. However, there is no evidence that improvements are sustained once training has ended. The review potentially investigates task specificity rather more than repetition. Further research should focus on the type and amount of training, and how to maintain functional gain.
PICO
Plain language summary
பக்கவாதத்தினால் பாதிக்கப்பட்ட உடலின் செயல்பாட்டு திறனை மேம்படுத்த மீண்டும்மீண்டும் (Repetitive) அளிக்கும் செயல் வழி பயிற்சி
பக்கவாதம் உடலின் இயக்கம் தொடர்பான பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்தும், குறிப்பாக பல நேரங்களில் உடலின் ஒருபக்க இயக்கத்தை பாதிக்கிறது. காலப்போக்கில் இழந்த செயல்பாட்டு திறனை சிலர் மீண்டும் பெறுவது பொதுவானது என்றாலும், மூன்றில் ஒரு பங்கு பாதிக்கப்பட்ட நபர்கள் தொடர்ந்து பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கிறார்கள். மொத்தம் 659 பேர் பங்குபெற்ற 14 ஆய்வுகளின் தொகுப்பான இந்த ஆய்வுரை அன்றாட வாழ்வில் செய்யும் செயல் போன்றவைகளை உள்ளடக்கிய செயல் வழி பயிற்சி, பாதிக்கப்பட்ட உடலின் செயல்பாட்டு திறனை மேம்படுத்துகிறதா என கண்டறிந்தது. வழக்கமான பயிற்சி அல்லது வெற்று சிகிச்சைமுறை(placebo),முறைகளோடு ஒப்பிடும்போது செயல் வழி பயிற்சி செய்தவர்கள், கால்களின் செயல்பாடான நடத்தல் வேகம், நடக்கும் தூரம், உட்கார்ந்து எழுவது போன்ற அன்றாட வாழ்வில் செய்யும் செயல்களில் மிதமான முன்னேற்றம் அடைந்து உள்ளனர்.ஆனால், இந்த முன்னேற்றம் ஆறு மாதங்களுக்கு மேல் தக்க வைத்து கொள்ளப்டவில்லை. மீண்டும்மீண்டும் அளிக்கும் (Repetitive) செயல்வழி பயிற்சி கைகளின் செயல்பாட்டில் எந்த முன்னேறத்ததையும் ஏற்படுத்த வில்லை. அன்றாட வாழ்க்கை செயல்களின் மேலாண்மை திறன் முன்னேற்றம் ஓரளவிற்கு இருந்தது. பயிற்சி தொடங்கும் காலம் பக்கவாதத்தின் ஆரம்பநிலை அல்லது காலம்தாழ்ந்த நிலையில் இருந்தாலும் விளைவுகளில் எந்த வேறுபாடும் கிடையாது. சிறந்த வகை செயல்வழி பயிற்சிகளை நிர்ணயிக்கவும் தொடர்ந்து அளிக்கப்படும் நீடித்த தளராத பயிற்சிகள் நல்ல முடிவுகளை காண்பிக்குமா என அறியவும் மேலும் கூடுதல் ஆராய்ச்சிகள் தேவைப்படுகிறது
