Scolaris Content Display Scolaris Content Display

உடற்பயிற்சிக்கு பின்னான தசை நோவை தடுக்க அல்லது குறைக்க தசை நீட்சி சிகிச்சை

Background

Many people stretch before or after engaging in athletic activity. Usually the purpose is to reduce risk of injury, reduce soreness after exercise, or enhance athletic performance. This is an update of a Cochrane review first published in 2007.

Objectives

The aim of this review was to determine effects of stretching before or after exercise on the development of delayed‐onset muscle soreness.

Search methods

We searched the Cochrane Bone, Joint and Muscle Trauma Group Specialised Register (to 10 August 2009), the Cochrane Central Register of Controlled Trials (2010, Issue 1), MEDLINE (1966 to 8th February 2010), EMBASE (1988 to 8th February 2010), CINAHL (1982 to 23rd February 2010), SPORTDiscus (1949 to 8th February 2010), PEDro (to 15th February 2010) and reference lists of articles.

Selection criteria

Eligible studies were randomised or quasi‐randomised studies of any pre‐exercise or post‐exercise stretching technique designed to prevent or treat delayed‐onset muscle soreness (DOMS). For the studies to be included, the stretching had to be conducted soon before or soon after exercise and muscle soreness had to be assessed.

Data collection and analysis

Risk of bias was assessed using The Cochrane Collaboration's 'Risk of bias' tool and quality of evidence was assessed using GRADE. Estimates of effects of stretching were converted to a common 100‐point scale. Outcomes were pooled in fixed‐effect meta‐analyses.

Main results

Twelve studies were included in the review. This update incorporated two new studies. One of the new trials was a large field‐based trial that included 2377 participants, 1220 of whom were allocated stretching. All other 11 studies were small, with between 10 and 30 participants receiving the stretch condition. Ten studies were laboratory‐based and other two were field‐based. All studies were exposed to either a moderate or high risk of bias. The quality of evidence was low to moderate.

There was a high degree of consistency of results across studies. The pooled estimate showed that pre‐exercise stretching reduced soreness at one day after exercise by, on average, half a point on a 100‐point scale (mean difference ‐0.52, 95% CI ‐11.30 to 10.26; 3 studies). Post‐exercise stretching reduced soreness at one day after exercise by, on average, one point on a 100‐point scale (mean difference ‐1.04, 95% CI ‐6.88 to 4.79; 4 studies). Similar effects were evident between half a day and three days after exercise. One large study showed that stretching before and after exercise reduced peak soreness over a one week period by, on average, four points on a 100‐point scale (mean difference ‐3.80, 95% CI ‐5.17 to ‐2.43). This effect, though statistically significant, is very small.

Authors' conclusions

The evidence from randomised studies suggests that muscle stretching, whether conducted before, after, or before and after exercise, does not produce clinically important reductions in delayed‐onset muscle soreness in healthy adults.

PICO

Population
Intervention
Comparison
Outcome

El uso y la enseñanza del modelo PICO están muy extendidos en el ámbito de la atención sanitaria basada en la evidencia para formular preguntas y estrategias de búsqueda y para caracterizar estudios o metanálisis clínicos. PICO son las siglas en inglés de cuatro posibles componentes de una pregunta de investigación: paciente, población o problema; intervención; comparación; desenlace (outcome).

Para saber más sobre el uso del modelo PICO, puede consultar el Manual Cochrane.

உடற்பயிற்சிக்கு பின்னான தசை நோவை தடுக்க அல்லது குறைக்க தசை நீட்சி சிகிச்சை

விளையாட்டு போன்ற உடலியல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடும் பல மக்கள் அதற்கு முன் அல்லது பின் தசைகளை நீட்டிப்பர். காயம் ஏற்படும் அபாயத்தை குறைக்க, உடற்பயிற்சிக்கு பின்னான தசை நோவை குறைக்க அல்லது தடகள செயல்திறனை மேம்படுத்த போன்றவை வழக்கமான நோக்கமாகும். தசை நோவின் மேல் தசை நீட்டித்தலின் விளைவுகளை மட்டும் இந்த திறனாய்வு கண்டது

உடலியக்க நடவடிக்கைக்கு பின்பு அல்லது முன்பு, தசை நோவின் மீது தசை நீட்டித்தலின் விளைவை கண்ட 12 தொடர்புடைய சீரற்ற சோதனைகளை இந்த திறனாய்வு கண்டறிந்தது. தசை நீட்சி பயிற்சிகளுக்கு ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்ட 10 முதல் 30 மக்கள் வரை இருந்த பதினோரு ஆய்வுகள் சிறியவையாக இருந்தன. இதற்கு முரண்பாடாக, 2337 பங்கேற்பாளர்களை கொண்ட ஒரு ஆய்வு பெரிதாக இருந்தது, அதில் 1220 பேர் தசை நீட்சி குழுவில் இருந்தனர். பத்து ஆய்வுகள், தரப்படுத்தப்பட்ட உடற்பயிற்சிகளை பயன்படுத்தி ஆய்வகங்களில் நடத்தப்பட்டன. ஒரே பெரிய ஆய்வை உள்ளடக்கிய இரண்டு ஆய்வுகள் மட்டும் களம்‐சார்ந்த ஆய்வுகள் என அழைக்கப்பட்டன. சுயமாக‐தேர்வு செய்த உடலியக்க நடவடிக்கையோடு சம்மந்தப்பட்ட தசை நோவின் மீது தசை நீட்டித்தலின் விளைவை அவை ஆராய்ந்தன. ஆய்வுகள் குறைந்தது முதல் மிதமான தரமுடையதாய் இருந்தன. சில ஆய்வுகள், உடலியக்க நடவடிக்கைக்கு முன்னான தசை நீட்டித்தலின் விளைவுகளை ஆராய்ந்தன, சிலவை உடலியக்க நடவடிக்கைக்கு பின்னான தசை நீட்டித்தலின் விளைவுகளை ஆராய்ந்தன, மற்றும் சிலவை உடலியக்க நடவடிக்கைக்கு முன்பும் மற்றும் பின்பும் தசை நீட்டித்தலின் விளைவுகளை ஆராய்ந்தன.

ஆய்வுகள் மிகவும் நிலையான முடிவுகளை அளித்தன. உடலியக்க நடவடிக்கைக்கு பின், ஒரு வாரம் அனுபவிக்கப்பட்ட தசை நோவின் மீது தசை நீட்சியினுடைய சிறிய விளைவு இருந்தது அல்லது எந்த விளைவும் இல்லை என அவை காட்டின.